
Een vondst op een brocante bracht me terug naar het begin — van verhalen, van maken, van verwondering.
Ik ben niet alleen edelsmid.
Ik ben ook een verhalenverteller.
Een weefster — onderdeel van een groter geheel.
Als kind zat ik op het puntje van mijn stoel als er verhalen werden verteld.
Ik wás het verhaal — en thuis vertelde ik het in geuren en kleuren na.
Ik klom op een stoel, nam de ruimte, en nam mijn ouders mee in mijn wereld.
Mijn moeder zocht stad en land af naar de boeken waar de verhalen uit kwamen.
In verhalen voelde ik me thuis.



Een fossiel in de palm van mijn hand
Begin juni ging ik samen met mijn lief naar een brocante —
een antiekmarkt waar we ons even tijdreizigers voelden.
Elke kraam vertelde een ander verhaal.
Tussen alle schatten en taferelen vond ik een paar fossielen en stukjes koraal.
Ik nam ze mee naar huis, met zorg.
Altijd met een dubbel gevoel — we nemen al zoveel van onze oceanen.
Maar dit was tweedehands, en ik wist: ik zou er liefdevol mee omgaan.
Eén fossiel trok direct mijn aandacht:
een groot slakkenhuis.
Ik hield het in mijn hand — een leven van miljoenen jaren geleden,
nu even in het kommetje van mijn palm.
De spiraal volgen
Ooit bewoond.
Ooit bewogen door water.
Nu stil.
Veranderd in steen.
Een huisje — laag voor laag opgebouwd —
dat een stille herinnering draagt aan een andere tijd.
Ik volgde de spiraal met mijn vinger.
Geen begin, geen einde.
En toch: daar begon iets nieuws.
Ik zag het voor me:
het fossiel, mijn sieraden — een compositie die een verhaal vertelt.
Misschien een foto. Misschien een plek in mijn atelier.
Of gewoon ergens waar het mag liggen,
zodat ook anderen er even bij stil mogen staan.
Zijden jurken, roze tuinen
Ik struinde verder.
Tussen schilderijen vol dromerigheid —
vrouwen in lange zijden jurken, wandelend door een zachte rozentuin.
Wie was zij? Heeft ze echt bestaan?
Of was ze altijd al een muze?
Verhalen verweven zich met elkaar.
En in het maken van mijn sieraden komt alles samen:
de inspiratie, het spel, het zoeken.
Mijn handen weten de weg.


Zoals bij de Fera-collectie.
Die begon met een wortel van zeewier die ik vond op een zwart strand in IJsland.
Ik maakte er een mal van, goot het in zilver of goud —
en maakte zo mijn eigen fossiel.
De wortel.
De spiraal.
De zee.
Ze ontmoetten elkaar —
in dit moment, in mijn handen.

Sieraden als verhaal
Mijn sieraden zijn meer dan iets om te dragen.
Ze dragen verhalen.
Herinneringen.
Talismanen.
Ze worden wat jij erin herkent.
– Anna
Jewellery that interweaves stories — crafted to become a part of your journey.